Amanece e na ría todo é da mesma cor. negro morte vai tixindo nesas frontes a suor. Desolación!
No porto as redes quedaros sen labor, sen argumento quedaron neses ollos a ilusión.
Non me canso de soñar que cando saia o sol a praia limpiarán
e apago meu televisor que de tanta dor non para de chorar.
Nunca maís! Nunca maís! Nuna maís á marea canalla dos piratas da mar
E os vellos do lugar din que por aquí isto xa pasou, din que choraba o mar bágoas negras de soidade.
Non me canso de soñar que cando saia o sol a praia limpiarán
e apago meu televisor que de tanta dor non para de chorar.
Nunca maís! Nunca maís! Nuna maís á marea canalla dos piratas da mar